*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1004 (
ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء پا نزدهم ـ صفحه 282 )
( قسمــت هفـــدهـــم )
احیــاءِ دلهـا
( جزء پانزد هــم صفحــه 286 آیه51 )
بسم الله الرحمن الرحیم
أَوْ خَلْقًا مِّمَّا یَکْبُرُ فِی صُدُورِکُمْ فَسَیَقُولُونَ مَن یُعِیدُنَا قُلِ الَّذِی فَطَرَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ
فَسَیُنْغِضُونَ إِلَیْکَ رُؤُوسَهُمْ وَ یَقُولُونَ مَتَى هُوَ قُلْ عَسَى أَن یَکُونَ قَرِیبًا
تفسیـــر لفظـــی :
یا آفریدهاى از آنچه در خاطر شما بزرگ مىنماید [باز هم برانگیخته خواهیدشد]
پس خواهند گفت چه کسى ما را بازمىگرداند ؟ بگو همان کس که نخستین بارشما را پدید آورد،
[باز] سرهاى خود را به طرف تو تکان مىدهند و مىگویند آن کَى خواهد بود؟ بگو شاید که نزدیک باشد
تفسیر ادبی و عرفانی :
نوشتـــــه انــــــد :
مـــــــــردی بی ایمـــــــان ،
استخوان پوسیده ای برداشت و گفت :
این استخوان دوباره زنده می شود ؟
چه کسی آن را زنده می کند ؟
این آیت پاسخ می دهد :
همان کس که اول شما را آفـــریــــــــــده !
عارفان می گوینـــــد ؛
در این آیت سرّی است که ؛
اشاره به احیاءِ دل های اهل غفلت ؛
به نور مکاشفت است ،
و احیاءِ جان های اهل هوی و شهوت ،
به نسیمِ مشاهدتِ روح ، و مواصلت است ،
که روح را به روحِ اهل ایمان فتوح دهد ،
چه ؛ اگر همه ی جان های عالمیان به تو دهند ،
چون روحِ فتــــوحِ ایمـــــان نـــــــداری ، مــــــرده ای !
و اگر هــــزار ســـال تــــــو را در خـــاک نهنــــد ،
چون گُلِ توحیـــد ، در بــاغِ روحِ تــــو روئیده ،
سرِ همه ی زندگانی توئی !
و نشان این حال آن است که ؛
بنده از ورطــه ی فتــــرت و سستی برخیــــزد ،
و در نجــــــــات و رستـــــــگاریِ خویش کوشد ،
و نعیــــــمِ باقی را به ســـــرایِ فانی نفروشد !
تا کَی از دارُالغروری ساختی دارُالسّرور
تا کَی از دارُالفراری ساختی دارُالقرار ؟
همه مشکلات مــــــا
ناشی از غیبت طولانی مولایمان
محبــوب دل هـا و منجی انســـان هـا
حضرت حجـة ابن الحســــن المهــــدی(عـــج) است
پس برای تعجیــــل در فـــرج مبارکشان زیـــاد دعا کنیم
موضوع :
نظر ()